WC-bril

04-04-2009

Dit is onze WC. Niets interessants aan, zul je zeggen.

Klopt!

Maar kijk eens naar de strakke manier waarop de bril erop zit.....

De WC-bril zat al geruime tijd los aan één kant, en toen zoonlief ook nog het slot molde (hij belde uit de WC op naar ons vaste nummer om te vertellen dat hij opgesloten zat. Stel je zo'n gesprek eens voor.....) werd het tijd voor een algehele WC-renovatie.

Welgemoed toog ik naar een WC-brillenleverancier en voor € 15,-- was ik de trotse bezitter van een beukenhouten bril uit een milieu-vriendelijk gekapt bos.

Nou ja, het zitten moest nog volgen maar de WOZ-waarde van het huis was al wel met € 15,-- gestegen.

Thuis aangekomen keek ik eens op de doos en besloot dat het niet zo'n heksentoer moest zijn om zo'n ding te plaatsen. Als je tenminste het plaatje mocht geloven.

Direkt ontdeed ik alle onderdelen van zijn verpakking en ging toen eens goed kijken op de tekening: (net IKEA)

Vreemd! De bevestigingspinnen werden apart genoemd, terwijl de rest van de onderdelen per twee een letter toebedeeld kregen!

Rustig en kalm, (zoals echt bij mij past) keek ik nog eens goed en zag toen dat op de tekening (in het midden rechts) was aangegeven dat er een linker- en een rechterpin was. Opeens viel ook het kwartje van de aparte verpakkingen en toen ik daar nog eens op keek stond er dus ook heel duidelijk L en R op.  Nooit gezien!

Wat een geluk dat ik zo'n waan-zin-nig goed technisch inzicht heb. NOT!  15 kostbare minuten lang besteedde ik aan het afwegen van de kansen die ik had om de montage in één keer te laten slagen en daarna besloot ik maar te beginnen. Geen Murphy vandaag.

Met een serieuze klusblik in d'ogen startte ik de montage en schoefde beide bevestigingspinnen volgens tekening in de pot. Net wilde ik trots op mezelf worden toen ik besefte dat op deze manier de bril niet op de pinnen kon. Pinnen er dus maar zuchtend weer uitgehaald en eerst aan de bril vastgemaakt. Op naar de tweede ronde.

De beperkingen van een mens drongen zich daarbij sterk aan mij op want wáár was die derde hand? Bril tegenhouden, twee ringetjes op de schroefdraad zetten, tegenhouden en tevens een moer erop draaien..... ingewikkeld; ik besloot mijn hoofd in te zetten als klushulp. Hoofd tegen de bril en twee handen voor het bevestigingsgeweld. Fantastisch!

Technisch goed uitgevoerd maar:

HET PASTE NIET!!!!

Echtgenoot kwam toevallig langs en vroeg of hij even kon helpen. Dit aanbod moest hij bijna met echtscheiding bekopen. Door tact en vriendelijke woorden echter wist hij mij te bewegen de bril even uit handen te geven en zie! Even duwen en trekken op de juiste plaatsen maakte dat de derde keer monteren met hoofd en handen succes had. De onderdelen vielen in hun juiste gaatjes en moertjes; beuken zitplezier voor járen was een feit!

EITJE!

Ik moet nog steeds een nieuwe baan. Ik ga me verhuren als klusjesvrouw

Ik zal niet vloeken.