09-06-2010
Onlangs heb ik een tafeltje in elkaar geknutseld. Dat kan ik. Even met zaag, meetlat, potlood en lijm, en: Flits! een tafeltje.
Aan de hokjes op de knutselmat kun je zien dattie 7 cm breed is en 5 cm lang.
Ik draai er mijn hand niet voor om.....
Onlangs kochten wij een nieuwe eetset (of, nou ja, hoe heet zoiets)
Die werd zó aangeleverd door het vervoersbedrijf van Kees:
Ook hier een handig
afmeet-ruitjespatroon. De tegels zijn 30x30 cm. en een eenvoudig
rekensommetje leert ons dan dat de tafel 2,1 m is (nog een stukje in
witte tegel)= samen 2,2 m. en een meter breed. Da's vééééél teak
tegelijk.......
"Wat ik in het klein kan, kan ik ook in
het groot", nam ik mij vastberaden voor, en monteerde de poten met veel
elan stevig aan de tafel vast. (ze hoefden maar drie keer los, om dat ik dán weer een ringetje vergeten was en dán weer iets anders...)
Ik schreef het hierboven al; 2,2 x 1 m.
teak is veel teak en dus heeeeel zwaar. Nu ben ik wel sterk, maar niet
zó sterk dat ik zelfstandig die tafel op z'n poten kan zetten.
Goede raad was duur en ik deed de keukendeur maar eens open. Nee, sterke mannen kwamen niet vanzelf binnenvliegen. Dus.
Jammer! Buren waren niet thuis (Ja, die gaan net op vakantie als ik ze nodig heb voor een tafel...) en er liep niemand op straat. Grrrrrrrrr.
Toen ging de telefoon. Goede vriendin
en nu ook nog reddende engel! Ze reed net in de buurt en kwam direkt om
de tafel om te keren. YESSS!
En zo kwam het dan dat mijn lieve
echtvriend die avond met een glaasje rosé aan nieuwe tafel kon uitzakken
van zijn ingewikkelde werkdag!
Leptop weer op tafel, en alles is weer zoals het was, met dit verschil dat er nu een grotere mate van zitcomfort aanwezig is. (en wel voor acht(!) m/v)
"....... en als de muziek stopt, moet iedereen snel gaan zitten........"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten