Slotgracht

 20-05-2009

".....Tsja, mijn man en ik hè, wij vonden allebei dat nu ein-de-lijk de slotgracht eens een beurtje moest krijgen. Hij zag er niét uit! Dus ja, zo'n mannetje laten komen en de he-le gracht rondom eens lekker laten schoonmaken. Je wilt niet we-ten wat eruit kwam. Kind, hele harnassen, zwaarden, een afgehakt hoofd, én, de helft van mijn sèvresporselein dat ik al een hele tijd kwijt was. Ja, stuk natuurlijk! Heeft dat meisje uit de keuken vast gedaan. Zo zie je maar, het komt al-tijd uit! Personeel is tegenwoordig ook al niet meer te vertrouwen...... ja, ik heb daar heel wat mee te stellen, laat me vooral niet doorgaan....

Maar enfin, verder over onze slotbarrière, hij is nu werkelijk keu-rig schoon; de kantjes zijn keurig afgewerkt en worden er nu niet meer afgelopen.

 

 

Dat mannetje dus, hè, komt met zijn rekening, ja, eerst met zo'n potlood geschreven vodje, maar ik heb hem teruggestuurd. "Ga jij eerst maar eens een behoorlijke rekening maken", zeg ik.

Hij komt dus met zijn rekening, nu een behoorlijke, want hij moet worden ingediend bij de werkgever van mijn man. Dan moet je wel met een behoorlijk stuk papier aankomen, dat spreekt!

Het mannetje wilde direkt geld natuurlijk, dat willen dat soort mensen altijd. "Ach", zegt mijn man, "geef het hem dan maar, en geef mij daarna de rekening, dan komt het goed."

 

Ja, NATUURLIJK kan hij die rekening declareren. Hij doét het gewoon. Als er relaties aan huis komen moet het er wel een beetje beheurlijk uitzien. Nee zeg, stel je voor........."