Midden in de nacht kwamen wij vandaag terug van een heerlijke vakantie op Sicilie.
Hierbij een verslag.
Welgemoed trokken wij anderhalve week geleden naar Schippie voor vervoer naar Sicilie, en dit was onze eindbestemming, gelegen op het puntje links in zee.
Zoon JJ bracht ons weg en vertrok direkt na uitladen van de bagage; hij moest nog lesgeven en was al laat.
Op de luchthaven was het natuurlijk flink druk, maar we waren vroeg en zó lang was de rij voor de incheck nu ook weer niet.
Bijna waren we aan de beurt toen P. zijn zonnebril
miste (belangrijk artikel want anders blind); die was bij het uitstappen
uit zijn zak gevallen.... Direkt JJ gebeld met de vraag offie even kon
terugkomen. (gelukkig wonen wij niet zo ver van Schiphol!) Hij was niet
blij.
Om voor hem het oponthoud zo kort mogelijk te laten
duren ging P. vast buiten staan om het verloren schaap weer in de
borstzak te sluiten, en liet mij in mijn eentje inchecken. Geen probleem
zou je zo zeggen. Twee paspoorten, twee tickets, twee koffers en een
Hollandse tong (desgevraagd in drie andere talen verkrijgbaar)
Wél een probleem, want wáár was Meneer? Zonder Meneer geen boarding-pass.....
Ondertussen toch maar de koffers opgeladen, en omdat
ik voldoende spullen had ingepakt om onszelf een jaar bezig te kunnen
houden op een onbewoond eiland, bleek dat wij drie kilo overgewicht hadden à raison van € 9,-- per kilo teveel.
VOOR DEZE KEER haalde KLM-mevrouw haar hand over haar hart en checkte Meneer ook in (op de knieën en bedanken....) maar de boarding-pass kon hij pas krijgen na betaling van de extra kosten.
Wij maakten een tussenstop (heeeeeel eind lopen) bij
het betalingsluikje, alwaar een minzaam glimlachende mevrouw een stukje
vakantiebudget in ontvangst nam en aan echtvriend P. zijn boarding-pass
overhandigde. Daarna liepen wij door naar de douane, de
veiligheidspoortjes en de tassendoorlichter. Gelukkig zaten er geen
streng kijkende meneren die keken of je op je pasfoto leek dus konden
wij direkt beginnen met de doorlichtingsceremonie.
P. had geen handbagage maar moest broekriem,
portemonee, sleutels en zonnebril(!) afstaan. Probleemloos passeerde hij
het poortje en kon al zijn spullen terugpakken.
Mijn handbagage ging in een bak en werd onder de
scanner doorgehaald, terwijl ik de poortjeshindernis nam. Nu is er vast
en zeker vroeger bij een operatie een schaar of zoiets blijven zitten,
want dat poortje gaat bij mij AL-TIJD af.
Tegelijkertijd ging het scan-alarm ook af en dat bleek dus míjn tas te zijn, waarin o.a. laptop, voedingskabel, muis en drie vergeten onderbroeken van Piet.
Het was tijd voor een terroristen-oefening.
Met zeer geoefende hand werd ik van boven naar onder
gefouilleerd. Schoenen uit en armen en benen wijd; geen stukje werd
vergeten. Natuurlijk werd er niets gevonden, want die schaar zit er al
jaren....
Alarmfase 1 verviel en teleurgesteld dropen een
aantal beveiligingsbeambten af, maaaarrrr, er kon nog van alles
gebeuren, want wát voor levensbedreigends zat er in die tas??
Als eerste moest ik mijn eigen tas identificeren, en daarna mijn laptop openmaken. (Wat is er gevaarlijk aan poppenhuisfoto's)
Tas ging weer door de scanner, en ja, daar zat iets
wat de tassen-radiologen niet konden thuisbrengen. Een volksbeschermer
in een kogelvrij vest en met handschoenen aan, pakte de tas en vertelde
dat dan ook tegen mij in het Engels. Vervolgens werd de tas in het
Nederlands leeggehaald waarbij de onderbroeken ook duidelijk zichtbaar
op de onderzoekstafel kwamen te liggen. Ja, daar heb je wel een
kogelvrij vest bij nodig.......
Mijn behulpzaamheid werd niet op prijs
gesteld; ik diende overal met mijn vingers af te blijven, maar de meneer
bleek wel gevoelig voor een hint richting laptop-adapter. Dat bleek het
te zijn.
Geweldig!
(heilige computer.....)
Daar had ik nou Schiphol mee willen opblazen. Ik
moet die cursus nog een keer volgen, denk ik, want ik heb dat blijkbaar
nog niet helemaal goed begrepen...
(Even voor de goede orde: ik stel wel degelijk de
zorgvuldigheid op prijs waarmee gecontroleerd wordt en zo de kans
op terroristische acties wordt geminimaliseerd)
Deze hindernis was genomen en wij waren klaar voor de vlucht naar Catania.
Morgen het vervolg.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten